1.นั่งตะลึง ตาค้าง ใจหายแว้บบ โลกหมุนติ้ว
หลังจากรับรู้ข่าวร้าย เวลาที่ใช้ในการตะลึงหรือตาค้างนี้จะขึ้นอยู่กับระดับความสัมพันธ์ ความยาวนานของการคบหา และปริมาณใจที่ทุ่มเทลงทุนลงไป (แต่ไม่ควรเกิน 2 วัน เพราะจะโทรม และควรกระพริบตาเรื่อยๆ)
2.ทำความเข้าใจกับเหตุการณ์ ลองนึกดูคำพูดและท่าทางในการสื่อคำนั้นออกมา
ว่าเป็นจริงแน่หรือ จะนั่งคิด นอนคิด ตะแคงหรือห้อยหัวก็ไม่มีใครว่าได้
แต่ระวังนิดหนึ่งถ้าอยู่ในที่สาธารณะ ถ้าจริงก็อ่านข้อต่อไป
3. ยอมรับว่ามันเกิดขึ้นแล้ว
ลองมองย้อนกลับมาดูเราเองว่ามีอะไรบกพร่องหรือว่าขาดหายไปบ้างไหม พยายามแยกมันออกเป็นเรื่องๆ ข้อควรระวัง ห้ามคิดแยกชิ้นส่วนอวัยวะ หรือส่วนประกอบใดๆ ของร่างกายผู้ใดหรือตัวเองเด็ดขาด
ให้มันอยู่ที่เดิมแหละดีแล้ว จะร้องเพลงอะไรก็ได้ แต่อย่าลืมว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว
4.พยายามแก้ไขเหตุการณ์ให้มันดีขึ้น
เมื่อแยกออกมาเป็นเรื่องๆได้แล้วก็หยิบมาคิดทีละเรื่อง เรื่องที่ยังไม่ได้คิดก็เอาพับใส่ตู้เสื้อผ้าไว้ก่อนนะ ใส่ก้อนหอมเอาไว้ด้วยกันแมลงสาบมาแทะเล่น เรื่องไหนแก้ไขได้แล้วก็รีดแล้วแขวนไว้ดีๆ ทั้งนี้ต้องสัมพันธ์กับข้อ 2 ด้วย
5. ถ้าแก้ไขไม่ได้ก็ยอมรับว่ามันเป็นความจริง
เป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเรื่องที่ถึงทางตัน ถ้าเราจะฝีนตะลุยเพื่อให้ผ่านทางตันนั้นไปก็จะมีแต่เราแหละที่เจ็บเอง อาจจะหัวแตกปากเจ่อฟันหักก็ได้ ข้อนี้สำคัญมาก ต้องทำข้อนี้ให้ได้ก่อน ถึงจะข้ามไปข้อต่อไปได้
ถ้าคิดว่ายังรับข้อนี้ไม่ได้ให้ไปพยายามข้อ 2 กับ 3 ใหม่
6.ทำใจ เป็นขั้นตอนที่ทำได้ไม่ยากถ้าผ่านข้อ 5 มาได้แล้ว
อันนี้หมายถึงพยายามอย่าคิด ติด หรือหลงกับความสุขที่ผ่านมานะ ไม่ใช่ให้ไปควักหัวใจของใครออกมานั่งปั้นใหม่นะเดี๋ยวเพื่อนๆจะต้องไปให้กำลังใจในศาล
7.ขอบคุณสำหรับความสุขในช่วงเวลาที่ผ่านมา
เมื่อมองย้อนไปเราจะเห็นว่าเราเคยรู้จักกับความสุข สดชื่นมาแล้ว นี่คือกำไรนะเนี่ย ส่วนความทุกข์เอามาใส่ครก ตำๆๆๆๆๆ ใส่เครื่องอีกนิดหน่อย แล้วเอามาปั้นเป็นเล่มๆ เก็บไว้เป็นบทเรียน ของตัวเอง และอาจจะของคนอื่นด้วย
8. ลืมมันซะ ความทุกข์ที่เอาใส่ครกในข้อ 7 ไม่ได้
หรือตำแล้วไม่แหลก ก็เดินไปที่ถังขยะ แล้วก็เอามันเทลงไป ยกมือไหว้หนึ่งครั้ง แล้วภาวนาให้มันไปที่ชอบๆ เถอะ
9. เป็นคนใหม่ ตอนนี้คุณมีพร้อมแล้ว
สำหรับภพความสุขในอดีต บทเรียน และความทุกข์ที่กำจัดได้แล้ว ......................คุณคือคนใหม่.................
10.ตามล่าหารักต่อไป............ ข้อนี้ไม่ต้องอธิบาย